CNN shkruan se Putin është në një qoshe, koha e tij po mbaron dhe ai e di këtë!
Presidenti rus Vladimir Putin po i mbaron koha dhe ai e di këtë.
Ndërkohë, shfaqja e tij bombastike vazhdon – duke njoftuar aneksimin e territoreve ukrainase të premten, Putin deklaroi se Luhansk, Donetsk, Zaporizhia dhe Kherson do të bëhen përgjithmonë pjesë e Rusisë. Ai nxiton të shpallë fitoren dhe të çimentojë fitimet e vogla dhe të kërkojë paqen, duke luajtur një lojë të rrezikshme politike, pavarësisht nga bujë në Moskë, shkruan CNN.
Ai i bëri thirrje Ukrainës që të pushojë menjëherë zjarrin dhe të ulet në tryezën e bisedimeve, por shtoi: “Ne nuk do të negociojmë për zgjedhjen e popullit. Është e zgjidhur. Rusia nuk do ta tradhtojë atë”. Putin po bën çmos për ta fshehur, por po e humb luftën në Ukrainë. Është e dukshme për të gjithë.
“Putini dëshiron t’i japë fund kësaj gjëje sa më shpejt të jetë e mundur”
Andrei Kortunov, i cili drejton Këshillin e Çështjeve Ndërkombëtare Ruse në Moskë, e sheh gjithashtu këtë: “Presidenti Putin dëshiron t’i japë fund të gjithë kësaj gjëje sa më shpejt të jetë e mundur”.
Mobilizimi i fundit i Putinit prej 300,000 trupash nuk do të jetë në gjendje t’i kthejë kaq shpejt humbjet e tij në fushën e betejës dhe mund të rezultojë mbrapsht në vetë Rusinë, duke e vendosur atë në një pozitë të rrezikshme politike. Sipas shifrave zyrtare nga BE, Gjeorgjia dhe Kazakistani, rreth 220,000 rusë kanë ikur përtej kufijve të tyre që nga shpallja e mobilizimit të pjesshëm. BE tha se numri i tyre – gati 66,000 – përfaqësonte një rritje prej më shumë se 30 përqind në javën e kaluar.
Mediat e pavarura ruse, duke cituar shërbimin e inteligjencës dhe sigurisë së FSB-së, pra KGB-në e rinovuar ruse, vlerësojnë se eksodi total është edhe më i madh. Më shumë burra të aftë për punë thuhet se kanë ikur nga vendi pasi u shpall mobilizimi – 261,000 – sesa kishin luftuar në luftë deri më tani – midis 160,000 dhe 190,000.
CNN nuk mund t’i verifikojë numrat rusë, por linjat 40 kilometra në kufirin me Gjeorgjinë dhe kalimet në Kazakistan dhe Finlandë flasin për reagimin dhe përforcojnë perceptimin se Putini po gjykon gabimisht ndjenjën ruse.
Ora e Putinit po troket me zë të lartë
Kortunov thotë se nuk e di se çfarë po ndodh në Kremlin, por ai e kupton disponimin publik për shkak të kostove të mëdha dhe viktimave të luftës: “Shumë njerëz mund të fillojnë të bëjnë pyetje, pse u futëm në këtë kaos? Pse po humbim kaq shumë njerëz?”
Sipas Kortunov, opsioni logjik i Putinit është të shpallë fitoren dhe të largohet sipas kushteve të tij. Por për këtë atij i duhet një arritje e rëndësishme në terren: “Rusia nuk mund të thotë thjesht se misioni u krye. Duhet të ketë diçka që mund t’i paraqitet publikut si fitore”.
Dhe kjo është logjika që Putini duket se po ndjek duke vërtetuar referendumet e rreme në rajonet e Ukrainës Luhansk, Donetsk, Zaporizhia dhe Kherson dhe duke i shpallur ato pjesë të Rusisë.
I njëjti skenar ndoqi gjatë aneksimit të Krimesë në vitin 2014 dhe tani, si atëherë, kërcënon me sulme bërthamore nëse Ukraina, me mbështetjen e aleatëve të saj perëndimorë, përpiqet të kthejë territoret e aneksuara.
Javën e kaluar, Këshilltari i Sigurisë Kombëtare i SHBA-së, Jake Sullivan, i tha NBC-së se Uashingtoni do të përgjigjej me vendosmëri nëse Rusia përdor armë bërthamore kundër Ukrainës dhe i bën të qartë Moskës pasojat katastrofike me të cilën do të përballet.
Udhëheqësit perëndimorë theksuan gjithashtu se nuk do t’i njohin rajonet e përmendura si pjesë të territorit rus.
Nuk ka pak të reja në atë që po bën Putin
Presidenti amerikan Joe Biden tha se lëvizjet e Moskës nuk kanë legjitimitet, duke shtuar se Uashingtoni do të vazhdojë të respektojë kufijtë e njohur ndërkombëtarisht të Ukrainës. Bashkimi Evropian tha se nuk do ta njihte kurrë aneksimin e paligjshëm të Kremlinit dhe e përshkroi këtë veprim si një shkelje të re të pavarësisë, sovranitetit dhe integritetit territorial të Ukrainës.
Nuk ka pak të reja në atë që bën Putin, kështu që lëvizjet e tij janë, nëse asgjë tjetër, të parashikueshme, dhe për këtë arsye më të lehta për t’u analizuar.
Kurt Volker, i cili ishte ambasadori i SHBA-së në NATO dhe përfaqësuesi special i SHBA-së në Ukrainë nën ish-presidentin Donald Trump, beson se Putini mund të jetë duke u përgatitur për paqen: “Unë mendoj se ai duhet të tundë armët bërthamore, të bëjë të gjitha llojet e kërcënimeve ndaj Evropës dhe pastaj të thotë, në rregull, le të negociojmë një zgjidhje. Dhe më lejoni të mbaj atë që kam marrë tashmë”. Fiona Hill, e cila ka këshilluar tre presidentë të SHBA për sigurinë kombëtare për Rusinë, gjithashtu mendon se Putini mund të jetë duke u përpjekur ta përfundojë historinë: “Ai mendon se e ka humbur iniciativën dhe tani po përpiqet të dalë nga lufta në të njëjtën mënyrë që hyri në rolin dhe krijimin e kushteve për çdo negociatë.
Nëse këto analiza janë të sakta, ato shkojnë shumë drejt shpjegimit të asaj që ndodhi nën Detin Baltik të hënën. Sizmologët danezë dhe suedez regjistruan valë tronditëse shpërthyese pranë shtratit të detit. E para rreth orës 02:00 sipas kohës lokale, magnitudë 2.3, dhe më pas përsëri rreth orës 19:00, magnitudë 2.1.
Brenda pak orësh, u zbuluan det të trazuar, danezët dhe gjermanët dërguan anije luftarake për të siguruar zonën dhe Norvegjia rriti sigurinë rreth objekteve të saj të naftës dhe gazit.
Katër rrjedhje në tubacionet e gazit rus
Deri më tani, të paktën katër rrjedhje janë zbuluar në tubacionet e gazit të Rusisë Nord Stream 1 dhe 2, secila prej të cilave ngjan me një kazan të zier në sipërfaqe, më i madhi prej një kilometër në diametër, dhe së bashku duke nxjerrë sasi industriale të gazeve toksike serë në atmosferë.
Zyrtarët evropianë të sigurisë kanë parë anije të marinës ruse në zonë ditët e fundit. NATO e përshkroi dëmin si një akt sabotazhi të qëllimshëm, të pamatur dhe të papërgjegjshëm.
Rusia mohon përgjegjësinë dhe thotë se ka nisur hetimin e saj. Por ish-shefi i CIA-s, John Brennan tha se Rusia ka ekspertizën për të shkaktuar këtë lloj dëmi: “Të gjitha shenjat tregojnë për një lloj sabotimi. Këto tubacione gazi janë rreth 70 metra të thella dhe Rusia ka aftësinë të vendosë mjete shpërthyese përgjatë atyre tubacioneve. ”
Analiza e Brenanit tregon se Rusia është fajtori më i mundshëm i sabotimit dhe se Putini ka të ngjarë të përpiqet t’i dërgojë një mesazh Evropës se Rusia mund të arrijë përtej kufijve të Ukrainës. Pra, kush e di se çfarë mund të arrijë më pas. Nord Stream 2 nuk ishte kurrë funksional dhe Nord Stream 1 u mbyll nga Putini ndërsa Evropa u përpoq të rimbushë furnizimet me gaz përpara dimrit, duke refuzuar kërkesat për furnizime ruse dhe duke kërkuar furnizues alternativë.
Kumari i fundit i Putinit
Sipas Hill, sabotimi i gazsjellësit Nord Stream mund të jetë bixhozi i fundit i Putinit, kështu që nuk ka kthim prapa në çështjen e gazit. Kjo e pengon Evropën të vazhdojë të krijojë rezerva gazi për dimër. Pra, ajo që po bën Putin është të hedh absolutisht të gjitha atutë ndaj asaj që po ndodh tani.
Një faktor tjetër që përshpejton të menduarit e Putinit mund të jetë afrimi i dimrit. As Napoleoni dhe as Hitleri nuk ishin në gjendje të kapnin Moskën, sepse linjat e furnizimit përmes Ukrainës ishin shumë të gjata dhe të ekspozuara në dimër. Volker thotë se Putini tani është nën presion nga ajo që historikisht e shpëtoi Rusinë: “Këtë herë është Rusia ajo që duhet të kujdeset për furnizimin, duke u përpjekur të mbajë forcat e saj në Ukrainë. Do të jetë shumë i vështirë këtë dimër. Pra, krejt papritur, për shkak të gjithë këtyre faktorëve, koha e Putinit u përkeqësua”.
Përfundimi, thekson Hill, është se ky është rezultati i iniciativës në fushën e betejës nga Ukraina dhe humbja e Putinit, kështu që ai po përpiqet të përshtatet me rrethanat, të marrë përgjegjësinë dhe të përdorë çdo avantazh. Askush nuk e di se çfarë po ndodh në të vërtetë në mendjen e Putinit. Kortunov dyshon se Putini do të jetë i gatshëm të bëjë kompromis përtej kushteve të tij për paqen: “Ai nuk do të pranojë kushtet e Ukrainës apo Perëndimit, megjithëse duhet të jetë gati për një shkallë fleksibiliteti. Ne nuk e dimë se sa është i gatshëm të jap”.
Sipas Hill, Putin dëshiron të negociojë me Biden dhe aleatët e tij, por jo me Ukrainën: “Ai në fakt thotë se tani do të duhet të negociojmë me të dhe të kërkojmë paqe. Dhe kjo do të thotë të njohim situatën në terren në Ukrainë”. Pasi dështoi përballë unitetit ushtarak perëndimor që mbështet Ukrainën, Putin duket i gatshëm të testojë vendosmërinë perëndimore në mënyrë diplomatike, duke u përpjekur të ndajë aleatët perëndimorë mbi kushtet e paqes.
Putin është kthyer në një qoshe
Volker pret që Putini t’i drejtohet fillimisht Francës dhe Gjermanisë: “Ai ndoshta do t’u tregojë atyre se si t’i japin fund kësaj lufte, si do t’i mbrojë territoret e tij me çdo kusht, duke përdorur të gjitha mjetet e nevojshme dhe t’i ftojë ata të bëjnë presion mbi ukrainasit për t’u vendosur”.
Nëse ky është plani i Putinit, ai mund të rezultojë të jetë gabimi i tij më i madh strategjik. Perëndimi nuk është i interesuar që Putini të qëndrojë në pushtet – e tha këtë në verë Sekretari i Mbrojtjes i SHBA Lloyd Austin – dhe aq më pak që të zhgënjejë Ukrainën pas gjithë vuajtjeve të saj.
Putini e di se është kthyer në një cep, por duket se nuk e kupton sa të vogël e ka hapësirën. Dhe kjo, sigurisht, është gjëja më shqetësuese – a është ai vërtet i gatshëm të ndjekë kërcënimet e tij bërthamore? Lufta në Ukrainë mund të ketë hyrë në një fazë të re dhe Putini mund të shtyhet në mur, por fundi i konfliktit mund të jetë ende shumë larg.