Historia prekëse e Turgay Karakaş, inxhinierit të parë të hapësirës ajrore turke

Turgay Karakaş, 44 vjeç, i cili lindi me CP, i njohur edhe si “paraliza cerebrale “, arriti suksese të rralla pavarësisht vështirësive që përjetoi për shkak të paaftësisë së tij fizike dhe diskriminimit që pati në shkollë.

Me mbështetjen e babait të tij mësues dhe nënës shtëpiake, Karakaş, i cili është një student i suksesshëm shkollë në lendën e matematikës, hyri në 25 më të mirët në provimin universitar në vitin 1994 duke iu përgjigjur vetëm pyetjeve numerike. Duke dashur të studionte në fushën e hapësirës, ​​ëndrrën e tij të fëmijërisë, Karakaş u vendos në Departamentin e Astronomisë dhe Shkencave Hapësinore në Universitetin e Ankarasë, e cila ishte e vetmja zgjedhje pasi në atë kohë nuk kishte departament të inxhinierisë së hapësirës ajrore.Për të siguruar aftësitë e nevojshme për inxhinierinë e hapësirës ajrore, Karakaş filloi të punojë në Institutin e Kërkimit dhe Zhvillimit të Industrisë së Mbrojtjes TÜBİTAK (SAGE).

Karakaş, e cila vazhdon ende studimet në SAGE dhe njëkohësisht jep mësime private për studentët, disa muaj më parë u zgjodh Kryetare e Bordit të Shoqatës për Fëmijët me Paralizë Cerebrale (SERÇEV).

Duke jetuar një jetë të lumtur me gruan e tij infermiere dhe vajzën 3-vjeçare, Karakaş tregoi historinë e tij të jetës që u jep shpresë dhe frymëzim fëmijëve me nevoja të veçanta.

Një nga emrat që zhvilloi raketën e parë lundruese të Turqisë

Duke theksuar se ishte krenar që ishte një nga inxhinierët e parë të hapësirës ajrore të Turqisë, Karakaş tha se nuk i zgjidhi pyetjet  në provimin e universitetit, sepse mësuesi turk në shkollën e mesme e ofendoi dhe ishte shumë i mërzitur për këtë.

Duke thënë se ai filloi të punojë në TÜBİTAK SAGE pasi mbaroi masterin dhe doktoraturën në fakultet, Karakaş tha, “Unë marr pjesë në projekte për industrinë e mbrojtjes në TÜBİTAK. Kam punuar në projektin e raketës së parë të lundrimit me rreze të gjatë të Turqisë, Raketa SOM. Aktualisht jam aktiv në të gjitha projektet e realizuara në kuadër të SAGE,” tha Karakaş.

“Unë iu përkushtova matematikës gjithë jetën time”

Duke theksuar se motra e madhe, motra dhe prindërit e kanë mbështetur gjithmonë, ajo mësoi shkrim-leximin dhe tabelat e shumëzimit nga nëna e saj para shkollës, tha Karakaş, duke shtuar se vështirësitë më të mëdha i kishte në shkollën e mesme gjatë fëmijërisë së tij dhe ishte i ekspozuar ndaj bullizmit të bashkëmoshatarëve.

Karakaş deklaroi se ka studiuar në shkolla publike dhe se ka marrë pjesë në olimpiadat e fizikës dhe matematikës të mbajtura në mbarë botën gjatë periudhës së gjimnazit dhe ka marrë diploma dhe se ka shkuar në tre institucione private të mësimdhënies në të njëjtën kohë, sepse gjithmonë ka marrë diploma në shkollatë private.

Turgay Karakaş tha: “Matematika është jeta ime. Për momentin jap edhe mësime private, kam katër nxënës. Mundohem t’i bëj që edhe ata ta duan matematikën. Mund të shpjegohem me matematikën më të mirë. Kur isha fëmijë, unë duke u grindur me fëmijët e lagjes dhe duke u rrahur prej tyre, nëna ime gjithmonë thoshte: “Do t’i rrahësh me dijen dhe matematikën tënde”. Ai tha së tër jetën ia kam kushtuar matematikës

Karakaş deklaroi se vitet e tij të universitetit ishin më të këndshme se shkolla e mesme dhe e mesme dhe se ai vlerësohej ndryshe nga rrethi e tij me njohuritë dhe mendimet e tij.

“Nuk ka gjë të tillë të pamundur, thjesht kërkon pak kohë”

Duke vënë në dukje se fëmijëria është periudha më sfiduese për individët me nevoja të veçanta.

“Fëmijët ndonjëherë mund të jenë tepër mizorë, mund të thonë shumë gjëra. Traumat atje janë vërtet të vështira për t’u zgjidhur. Për shembull, babai im më blinte gjithmonë lodrat më të bukura dhe më të shtrenjta që fëmijët e tjerë të vinin të luanin me mua. Adoleshenca është një periudhë kaq e vështirë.Të pëlqehesh nga seksi tjetër ishte shumë e vështirë. Por kur shikoj situatën time aktuale, si individ me CP, punoj në një nga institucionet më serioze dhe më efikase në Turqi, jam ne nje pozite shume te mire ekonomikisht kam patente shofer kam nje makine. Dua te jem shembull per femijet e tjere me CP ju ben shume te lumtur.

Ne nuk jemi të sëmurë, është një ndryshim si të kemi CP, flokë bjond, sy blu, hundë të madhe, veshë të vegjël. Ka miq që nuk dinë të ecin e as të flasin fare, dhe ka nga ata që janë të vetë-mjaftueshëm si unë. Asgjë nuk është e lehtë për ne, por asgjë nuk është e pamundur, thjesht kërkon pak kohë”.

“Dua të ndërtoj një spital që u shërben fëmijëve me paralizë cerebrale”

Duke theksuar se kur u propozua disa muaj më parë, ai e pranoi pa hezitim për të ndimuar më shumë fëmijë dhe familje.

Karakaş gjithashtu vuri në dukje sa vijon në lidhje me projektet që dëshiron të zbatojë në SERÇEV:

“Diagnoza e hershme është shumë e rëndësishme për fëmijët me paralizë cerebrale, dua të ndërtohet një spital për fëmijët me paralizë cerebrale që të përfshijë diagnozën e hershme. Kërkoj nga ministri ynë i Shëndetësisë dhe nga Qeveria që të mbështesin këtë projekt spitalor.

Faza e dytë është edukimi. Kam marrë pjesë edhe në ndërtimin e shkollës fillore SERÇEV Gökkuşağı. Aktualisht, fatkeqësisht kemi 400 nxënës të CP-së që presin në radhë për të studiuar në këtë shkollë. Ylberi nuk mjafton më për këta fëmijë, ndaj duam të hapim një shkollë të dytë apo edhe të tretë. Ëndrra ime e tretë është universiteti. Të mund të themelojmë Universitetin SERÇEV për fëmijët tanë me nevoja të veçanta”.

Duke thënë se ai kujdeset për mbështetjen e punësimit të individëve me nevoja të veçanta, Karakaş tha: “Shteti ynë është shumë vetëmohues në këtë drejtim, por duhet të ndërmerren hapa të rinj. Ne duam të krijojmë ambiente të tilla si dhomat e jetesës dhe kafenetë brenda SERÇEV-it. Ne duam mbështetje nga shteti ynë edhe në këtë drejtim”, përfundoi Karakaş.